Friday, January 1, 2016
දවසක් දිනෙක එයි ආයේ..
නො ඉදුලේ හිනැහෙන් ආදරේ
හුරතලේ වැඩියෙන් හිතුමතේ
දැකගන්න හිනැහෙන්න ආයේ
කළ පවට නාඩන්න ආයේ
හිත්පුරා ළසොවින් හඩා
දුක දිරා ගිය හිත දරා
ඇයි මෙහෙම හිත තනි කළේ
නුඹ නුඹෙම හිත හැර ගියේ.
හිනැහෙන්න නුඹෙ වෙලා
දකගන්න පෙරමග බලා
හිදිනා දිනක් එනතුරා
තනියෙන් හෙටත් හිදිමි මා
අදටත් නුඹෙම වෙමි මා
දවසක් දිනෙක එයි ආයේ..
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
මහ රෑ පාන්දර දෙක හමාරට කිසි එකෙකු නැතිවත් ගමන් තලයේ වීදි එළි හා තරඟ කරමින් පුංචි බොල් පිනි වැටෙයි ජලයේ හොඳක් නොහොඳක් දෙකට නොබෙදන පන්ති කඳ...
-
ජීවිතේ කියන්නේ ඒ වෙනසට... කලුවර වසාගෙන අහසට ම විතරක් හැම වීදියක් වීදියක් ගානෙම දවාලටවත් නැති එළියක් දවල් තිස්සේ ඉදන් වෙහෙසට බෙලිමල් ටික...
-
ai?? wenada nathi paaluwak danune dukkak hitha yata hitha thalanne matath mage hitha hadagannata ba nubath nihadai mata kiyanneth na ka...
-
ඉස්සර ඇත්තටම හවස නුවර හරි ලස්සනයි හන්තාන කදු ගැට අතරින් එන හීනි හුළගත් දැනෙන නොදැනෙන ගානට වැටෙන මල් වැස්සත් හරු අමුතුයි අමුත්ත හිතට නුහුරු...
ලස්සනයි............ දිගටම ලියන්න.
ReplyDeleteකදිමයි මචන්
ReplyDeleteජයවේවා!