කලුවර වසාගෙන අහසට ම විතරක්
හැම වීදියක් වීදියක් ගානෙම
දවාලටවත් නැති එළියක්
දවල් තිස්සේ ඉදන් වෙහෙසට
බෙලිමල් ටිකක් හකුරු එක්කන්
තිබහ මහන්සිය හැම එකක්
අමතකයි කස සද්දෙ ඇහෙනකොට
එක්ක පන්දං එළියක්
ගිගුම් දෙන පසගතුරු ගොස
හිතට හරි ඔසුවක්
බලන් පේවෙන එකත්
ඇත්තට නිවෙන්නට එක විදියක්
ඒත් ඉස්සර වගේ නෑ
දැන් වෙනස් වී ඇත තරුවක්
ඈත දුරකින් බලන් උන්නට
එන්න වෙන්නෑ හැඩුවත්
කොයිතරං නං පෙරුම් පිරුවත්
ඒක අසරණ වරුවක්
මෙහෙ වුණත් මට දැනෙනවා තව
නෑර තෙද බල එළියක්
නුවර අක්මුල් අතර විහිදී
දෑල ගමනක සිරියක්....
Krishan pelwatte
No comments:
Post a Comment