සිඳී වියළී
ඉරිතලා ගිය නමුත්
මට තාම මතකයි
ඔය,
ගල් හිත අස්සේ
මහමෙරක් ආදරේ හංගං ඉන්න වග
මං වෙනුවෙන්,
මහ රෑ පාන්දර දෙක හමාරට කිසි එකෙකු නැතිවත් ගමන් තලයේ වීදි එළි හා තරඟ කරමින් පුංචි බොල් පිනි වැටෙයි ජලයේ හොඳක් නොහොඳක් දෙකට නොබෙදන පන්ති කඳ...
ඒ හැටි...........
ReplyDeleteඅප්පච්චිලා....
ReplyDeleteඅයිස් කුට්ටියක් වගේ ,,අප්පච්චිගේ ආදරේ...
ReplyDeleteහිතට දැනෙන කවියක්
ReplyDelete