Tuesday, March 1, 2016

සදවතී දුකද ආලේ


හුස්ම ළග ඉඩ නැති හිතින් නුඹ
වහරමී ආලේ බසින් මම
කදුළ හැඩ නැති කැටයමින් පෙම
කොහොම පෙම් කවි ලියුවාද අසමී

හීන ගොරහැඩි සුසුම් වහරන
ආදරේ කටු වදන් ළග හිත
කොහොම දුක ඉහිලුවාදැයි මම
නුඹෙන් නො අසමී කිසිදිනෙක ඒ වග

No comments:

Post a Comment

මහ රෑ පාන්දර දෙක හමාරට කිසි එකෙකු නැතිවත් ගමන් තලයේ වීදි එළි හා තරඟ කරමින් පුංචි බොල් පිනි වැටෙයි ජලයේ හොඳක් නොහොඳක් දෙකට නොබෙදන පන්ති කඳ...