Thursday, December 14, 2017

අමාවකට හඬන්නේ පසළොස්වකට ආදරේම හින්දා.

විඩාබරිත ඉවසිය නොහැකීය රැය
හඩාවැටෙන හදවත වේදනා විද
පාරා වේදනා තරවටු කරන ලද
හීන් බටනලාවක් වැයෙනවා දුර
කැලණිය ගං දෑල අතරින් හමා එන
සුන්දර මූදු හුළඟක පෙම් කතාවක
සංසල ස්වර රටාවක වේදනවක
රිද්මය කැටිව තිබුණා හඩවනා ඇහ
මේ පරිසරය අඩ අදුරේ මේ කුටිය
ඒ හඬ මද හුළඟෙ පාවෙන හැඩය විඳ
රහසේ ඉකිගසා මහරෑ පුරාවට
සුසුමක් තියාවී පණ ගැහෙනවා තව
Krish

No comments:

Post a Comment

මහ රෑ පාන්දර දෙක හමාරට කිසි එකෙකු නැතිවත් ගමන් තලයේ වීදි එළි හා තරඟ කරමින් පුංචි බොල් පිනි වැටෙයි ජලයේ හොඳක් නොහොඳක් දෙකට නොබෙදන පන්ති කඳ...