Friday, December 2, 2016
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
මහ රෑ පාන්දර දෙක හමාරට කිසි එකෙකු නැතිවත් ගමන් තලයේ වීදි එළි හා තරඟ කරමින් පුංචි බොල් පිනි වැටෙයි ජලයේ හොඳක් නොහොඳක් දෙකට නොබෙදන පන්ති කඳ...
-
ජීවිතේ කියන්නේ ඒ වෙනසට... කලුවර වසාගෙන අහසට ම විතරක් හැම වීදියක් වීදියක් ගානෙම දවාලටවත් නැති එළියක් දවල් තිස්සේ ඉදන් වෙහෙසට බෙලිමල් ටික...
-
ai?? wenada nathi paaluwak danune dukkak hitha yata hitha thalanne matath mage hitha hadagannata ba nubath nihadai mata kiyanneth na ka...
-
උදැහැනින් නුවර ඉස්ටේසමෙන් එන පොඩිමැණිකේ කෝච්චිය හන්තාන කදුගැට්ටෙන් මෙහා ඉවුරේ පේරාදෙණි සරසවිය පේන ඉසව්වේ නැවතිලා නුඹව ඇරගෙන බදුලු යන්නට සැරස...
පහන් හැඟුමක සුව රැගෙන ආ මගේ පෙම්බර සඳවතී
ReplyDeleteනොයන් කඳුලක් ශේෂකර නෙත අමාවකටත් හිත් ඇතී..........
ලස්සන පද පේලිය දිගේ මාත් මේ පැත්තට ආවා. බ්ලොග් එකෙ පසුබිම ඇහැට අපහසුවක් වගේ දැනෙනවා. කවිය රසයට එය බාධාවක් වගේ.
ජයවේවා!!!