ඈ

රිදුණු හිත කීරී ගසාපන්
මගෙ වැරදි මං හිර ගෙයක රහසින්
වැදූ ගෙයි මම මටත් හොර රහසෙන්
මැරූ හිත මං සගවමී ලොවට හොරැහින්

පෙර මං හන්දියෙන් එගොඩහ
රෑ පහන් අඩ අදුරේ දැවී නිවී යාවී
දහ දෙනෙක් දාහේ කොලේකින්
වසා ලෙබී පිපාසෙන්
මදී තව ඉල්ලලා ලෝබෙන්
ඉකිබිදුම් මුලු ලොවක් නොදනීවී
මේ පහන් රෑ දනී මගෙ දුක
පොඩි එවුන් හඩතී
සල්ලියෙන් නො ලැබුණත් සුවයක්
සතුට ඩිංගක් දී
මගේ වුන් එක බත් පිඩක් කද්දී
හෝරෙන් හිනැහෙන හිතට මං ගැන
තවත් වැටහෙයි
මමත් නෑ වැරදී

මම